تاثیر فواصل زمانی مختلف تمرین آسایی بر تحکیم مبتنی بر ثبات و ارتقاء حافظة آشکار

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر فواصل زمانی مختلف تمرین آسایی بر تحکیم مبتنی بر ثبات و ارتقای حافظة آشکار می باشد. نمونۀ آماری پژوهش حاضر در سه گروه حافظة آشکار حرکتی (گروه های ارتقای با فاصله2ساعت، تداخل با فاصله2ساعت + آزمون یادداری با فاصلۀh 2 و تداخل بافاصله 2 ساعت + آزمون یادداری فوری)، سه گروه حافظة آشکار (گروه های 12 ساعت ارتقا، تداخل تأخیری با فاصلة h12+ اجرای آزمون یادداری فوری و تداخل تأخیری h12+ اجرای آزمون یادداری با فاصلۀh 12)، و سه گروه حافظة آشکار حرکتی (گروه های 48ساعت ارتقا، تداخل تأخیری با فاصلة h48+ اجرای آزمون یادداری فوری و تداخل تأخیری h48+ آزمون یادداری با فاصلةh 48) تقسیم شدند. این پژوهش شامل مراحل اکتساب و یادداری بود و تکالیف زمان واکنش زنجیره ای متناوب و زمان واکنش دو انتخابی بینایی مورد استفاده قرار گرفت. در فاز اول مطالعه، تحکیم مبتنی بر ارتقا و در فاز دوم، تحکیم مبتنی بر ثبات بررسی شد. نتایج فاز اول برای گروه های ارتقای دو ، ارتقای 12  و ارتقای 48 ساعت نشان داد تحکیم مبتنی بر ارتقا برای گروه حافظة آشکار 48 ساعت ارتقا رخ داده است. نتایج فاز دوم نیز نشان داد در هر سه گروه حافظة با فاصله تمرین آسایی 48 ساعت، گروه های تداخل تأخیری با فاصلة h12 + اجرای آزمون یادداری فوری و تداخل تاخیریh 12+ آزمون یادداری با فاصلةh 12 اثر تحکیم مبتنی بر ثبات رخ داده و در گروه های حافظة با فاصله تمرین آسایی دو ساعت (تداخل بعد از دو ساعت + آزمون یادداری با فاصلة دو ساعت و تداخل بعد از دو ساعت + آزمون یادداری فوری) اثر تداخل پس گستر ایجاد شده است. همچنین، یافته ها نشان داند حافظة مربوط به تکلیف، بعد از یادگیری مهارت و در مرحلۀ استراحت، ثبات، ارتقا و تحکیم می یابد.